กลองแขก เป็นเครื่องดนตรีประเภทตีที่รับอิทธิพลมาจากชวา มลายู กลองชนิดนี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า
"กลองชะวา" มีรูปร่างยาวเป็นรูปทรง กระบอก ขึ้นหนังสองข้างด้วยหนังลูกวัวหรือหนังแพะหน้าใหญ่กว้างประมาณ 20 ซม. เรียกว่า “หน้ารุ่ย” ส่วนหน้าเล็กกว้างประมาณ 17 ซม. เรียกว่า “หน้าด่าน” ตัวกลองแขกทำด้วยไม้แก่น เช่นไม้ชิงชันหรือไม้มะริดการขึ้นหนังใช้เส้นหวายผ่าซีกเป็นสายโยงเร่งเสียง โยงเส้นห่างๆในปัจจุบันอาจใช้เส้นหนังแทนเนื่อง จากหาหวายได้ยาก กลองแขกสำหรับหนึ่งมี 2 ลูกลูกเสียงสูงเรียก “ตัวผู้” "กลองแขกตัวผู้" มีเสียงที่สูงกว่ากลองแขกตัวเมียโดย เสียง แปะ แปะ ในหน้ามัด และเสียง โจ๊ะ ในหน้าตาด ลูกเสียงต่ำเรียก “ตัวเมีย”
"กลองแขกตัวเมีย" มีเสียงที่ต่ำกว่ากลองแขกตัวผู้ โดย เสียง ทั่ม ในหน้ามัด และเสียง จ๊ะ ในหน้าตาด
ตีด้วยฝ่ามือทั้งสองข้างให้สอดสลับกันทั้งสองลูก
ตีด้วยฝ่ามือทั้งสองข้างให้สอดสลับกันทั้งสองลูก
กลองแขก เป็นเครื่องดนตรีพื้นบ้านของภาคกลาง ใช้เล่นในวงมโหรี วงปี่พาทย์ และ วงกลองแขก ใช้ตีหน้าทับต่าง ๆ ในเพลงไทย เช่น สองไม้ ปรบไก่ ประหม่า ฯลฯ
ติดตามข่าวสารดีๆเกียวกับดนตรีไทยได้ที http://www.livethaimusic.com/
ขอบคุณแหล่งข้อมูล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น